Onderzoek en Ontwerp

Na jarenlang problemen te hebben opgelost zonder een definitieve oplossing, besloot ik tijdens mijn studie Werktuigbouwkunde op zoek te gaan naar de oorzaak van deze problemen en mogelijke oplossingen voor de waterraderen. Tijdens mijn onderzoek dook ik in literatuur die teruggaat tot ongeveer 1850. In die tijd, voerden verschillende ingenieurs onderzoek uit naar methoden om de efficiëntie van waterraderen te verbeteren.

 

Uit mijn onderzoek bleek dat het Zuppinger-waterrad, het meest geschikt was voor de rivierkarakteristieken van de rivier de Dommel. Een Zuppinger-waterrad kenmerkt zich door de gebogen schoepen die op een zeer efficiënte manier het water uit treden.  Mijn onderzoek leidde tot de conclusie dat de energieopbrengst met maar liefst 300% kon worden verhoogd, van 7 kW naar 20 kW. Echter, om deze verbetering te realiseren, moest de fundering van de oude molen met één meter worden verlaagd, omdat deze oorspronkelijk veel te hoog was geplaatst.

 

Om de haalbaarheid van deze aanpassingen te testen, werd er een schaalmodel gemaakt om te kijken of de gemaakte berekeningen ook klopte. Tijdens het testen kwam heel mooi naar voren wat er mis was met het huidige waterrad. Twee jaar later, nadat de staat van de oude molen zo slecht was geworden dat het onmogelijk was om nog elektriciteit op te wekken, werd de beslissing genomen om daadwerkelijk met het vitaliseren van de Volmolen te beginnen.